(Beschouwing) Voordat ik aan de opdracht kon beginnen, moest er een voorbereiding gedaan worden.
Deze voorbereiding hield in dat ik op zoek moest gaan naar inspiratie en naar mijn eigen denkbeelden van wachtende mensen. Op Google ben ik gaan zoeken naar plaatjes van wachtende mensen. Er viel mij duidelijk iets af aan bijna alle afbeeldingen. Wat mij opviel is dat over het algemeen de meeste mensen voorover gebogen zitten, meestal is de telefoon hierbij ook betrokken. Ook zie ik aan mijn eigen wachtende houding dat ik een gebogen rug heb. De gebogen rug kan ik wel goed als uitgangspunt gebruiken voor het beeldje dat ik ga maken.
Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om deze twee afbeeldingen mee te nemen naar de les.
In de les heb ik de gebogen rug gekozen en de telefoon in de hand.
(Vorm) Om vorm te geven aan mijn beeld, heb ik geprobeerd verschillende beeldaspecten in mijn beeld te verwerken:
- Het beeldaspect ruimte: Dit beeld moest in 3D gemaakt worden.
- Het beeldaspect vorm: Het beeld moest uit een heel stuk chamotte-klei gemaakt worden. Het beeld moest ook op zichzelf kunnen staan.
- Het beeldaspect textuur: Bij het maken van het beeld, mocht je op het einde pas gaan werken aan de details en structuur van huid, haar, kleding ect.
(Materiaal) Voor dit beeld heb ik gebruikt gemaakt van chamotte-klei. Voor het aanbrengen van details en structuur waren er gereedschappen voor ons beschikbaar gesteld. De gereedschappen bestonden voornamelijk uit verschillende soorten spatels. De grootte en dikte van de spatels kon je goed gebruiken voor de verschillende details. De grote details kon je beter met een grote spatel doen en de kleinere details beter met een kleine.
(Onderzoek) Voor het maken van dit beeldje, heb ik flink moeten stoeien met het creëren van een beeld uit één heel stuk. De verhoudingen kloppend maken, was ook een uitdaging. Ik heb daarom veel geëxperimenteerd met de buigende houding en de grote van het bovenlijf en de benen.
(Werkwijze) Als eerste heb ik de voorbereidende opdracht gelezen op Hubl. Vanuit de voorbereidende opdracht ben ik op zoek gegaan naar afbeeldingen van wachtende mensen en ben ik mijn eigen houding tijdens het wachten gaan letten.
In de les heb ik de keuze gemaakt voor een beeldje dat bestaat uit een persoon die op een steen, met een gebogen rug naar zijn telefoon kijkt.
Ik begon met het afsnijden van een plak chamotte-klei. De plak ben ik gaan kneden tot een bolletje. Je moet flink goed kneden in het begin om de luchtbelletjes uit de klei te laten ontsnappen, anders heeft dit vervelende consequenties in de oven.
Daarna ben ik begonnen met het maken van een rots waarop mijn persoon ging zitten. Daarna ben ik het bovenlijf gaan maken (rug en hoofd), daarna de benen en als laatste de armen. De verhoudingen waren erg moeilijk gelijk te krijgen, dus daar ben ik veel tijd aan kwijt geraakt, waardoor ik niet toe ben gekomen aan de details.
(Betekenis) Met dit beeldje wil ik laten zien hoe een wachtend persoon eruit ziet. Door de buigende houding en het idee van op de telefoon kijken, kan anderen de indruk geven dat deze persoon wacht. Maar dit beeldje kan ook de indruk geven van een persoon die zich verveeld.
Aangezien ik zelf wel weet dat het gaat over een wachtend persoon, zie ik dit ook in het beeldje. Dit beeld geeft mij een gevoel van ongeduldigheid, maar dat hoort dit beeld vanuit mijn perspectief ook te geven. Anders zou het geen monument der wachtende zijn.
(Reflectie) De inschatting van de hoeveelheid Chamotte-klei was genoeg voor het maken van dit beeldje. De luchtbelletjes uit het klei krijgen is goed gelukt. Dit weet ik inmiddels, omdat mijn beeldje al gebakken is en niet kapot gegaan is. Het blok maken was een makkelijke taak om mee te beginnen. Toch viel dit al tegen, omdat je gelijk de onderkant van het lijf erop moet zetten. Dit heb ik na lang klungelen opgegeven. Ik heb toen besloten eerst het blok te maken en daarna een lijf te vormen die ik daarna vast smeerde aan het blok. Het vastsmeren deed ik door een spatel te gebruiken en van boven de klei op de bovenste laag van het blok te smeren. Dit was niet de bedoeling van de opdracht, daarin heb ik dus eigenlijk een doel niet behaald. Maar op dat moment in de les was allebei los maken de beste oplossing, vanwege tijdsdruk.
Het vormen van het bovenlijf was vrij lastig. Het is moeilijk om in te schatten hoe hoog het lijf in verhouding moet zijn met de benen. Hoe krom de rug moet, was ook een lastige inschatting. Ik vind dat dit wel goed gelukt is bij mijn beeldje. Je kan vanuit de houding van het bovenlijf zien dat mijn persoon aan het wachten is. De benen zijn ook goed duidelijk te zien. Het is mij gelukt om de benen los te maken van het blok. Dit heb ik gedaan met behulp van een spatel. Ik heb ervoor gezorgd dat de voeten en de knieën nog wel vast zitten aan het blok, zodat ik geen risico loop dat de benen eraf vallen. De armen een mooie ronde vorm geven, net zoals het hoofd, vond ik een lastige uitdaging. Nu ik terugkijk zie ik dat de nek veel te dik is, het hoofd niet bol genoeg is en de armen te hoekig zijn. Toch vind ik wel dat ik er tevreden over mag zijn. Ondanks de niet helemaal correcte vormgeving van de armen en hoofd, zie je wel dat dit het moet zijn.
Het detailleren heb ik helaas niet kunnen doen vanwege de tijd, dit is natuurlijk erg jammer.
Voor deze opdracht heb ik het doel om het beeld uit één stuk te maken, niet gehaald. Daar baal ik wel van, maar dit is dan de volgende uitdaging voor een eventuele herhaling van deze opdracht.
Dank je wel voor het lezen en op naar de volgende opdracht!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten